En toen kwam de regen

De planning voor dit weekend: het dak vol stro steken. Dus een schietgebedje aan de weergoden die ons al wekenlang op prachtig droog nazomerweer hadden getrakteerd, en dan snel aan het werk. Op zaterdag hadden we een derde van het dak dicht, met veel dank aan familie en vrienden. Goed begonnen, half gewonnen. Of dat dachten we toch.

En toen kwam de wind. En de regen. Dat hadden we echt niet nodig... Vlug de grote dekzeilen erop (we hadden ons er voor alle zekerheid toch maar op voorzien), en dat was het dan. Volgende keer beter...

Opstropen die mouwen...

De hoofdrolspeler is gearriveerd: het stro. Enfin, de eerste 500 balen toch.

Even aanpakken dus, en zorgen dat ze netjes onder dak staan. Met z'n vieren (bedankt papa!) was de klus op een paar uurtjes geklaard.

Ook de houtskeletbouwers hebben vandaag nog even een sprint getrokken om het dak helemaal klaar te maken voor de grote klus van dit weekend: het stro in het dak steken. Dit is het resultaat. Het mag er wezen al zeggen we het zelf...

From the ground up

We zitten ondertussen goed halfweg. De gelijkvloers ligt, de eerste verdieping ook voor het merendeel.

Grappig dat een mens zo content kan zijn wanneer de grenzen van de ruimtes rondom hem afgebakend worden.

Hier komt de deur, daar een muur, dit wordt de keuken, dat de woonkamer,...

Yep, we zien het al helemaal voor ons!

Als alles goed loopt, mogen wij vanaf volgend weekend de handen uit de mouwen steken. Dan komt het stro om het dak en de vloeren dicht te leggen en te isoleren. Daarna wordt het hout ingepakt om ze te beschermen tegen weer en wind (en vooral regen). Dus fingers crossed dat de weergoden ons nog even goed gezind blijven!