Verrek!

Nog steeds enkele muurkaders te gaan. Dat is het nadeel als je niet houdt van loftstijl: je moet al die muren zetten. Maar ’t is een leuk werkje: het schiet snel op, en je ziet meteen weer een hele verandering. Al is het niet altijd even simpel. Op vrijdag werken we vrolijk verder aan de puzzel voor de muren van het kleine kamertje: Dus die balk komt zo, maar dan moeten we eerst die lat zetten, maar dat gaat niet voor we dat hebben gedaan, en is dat nu wel juist afgetekend? Nog eens de waterpas erlangs, de winkelhaak ertegen, uitlijnen met laser etc. Daarna hebben we afspraak met mijn jongste zus om haar nieuwe woonst (verdorie, ze is ons voor!) te bewonderen.


Op zaterdag is het tijd om onze tweedehands gekochte rekken naar hun nieuwe plek in onze kelder te verhuizen. Dus met wat extra handen trokken we naar iemand anders zijn kelder, daar eerst de 25 jaar geleden minutieus opgebouwde rekken vijs voor vijs en moer voor moer uit elkaar draaien, dan uitdokteren hoe we die berg in onze aanhangwagen moeten krijgen, en dan het hele goedje inladen tijdens een sneeuwstorm (ok, beetje overdreven, maar het sneeuwde, waaide, kortom, het was in het algemeen onaangenaam en guur weertje. Dat hebben we weer goed gepland!). Met ons wagentje volgeladen naar onze kelder, en na een warm kopje koffie / thee alles weer uit de aanhangwagen de kelder in:


En als we hen daar nu alleen laten, onder elkaar en in het donker, zouden ze zich dan vermenigvuldigen? Want met een grote kelder is er namelijk plaats voor veeeeel rekken. Maar goed, met 40 rekken zullen we toch al even toekomen, niet?

Op zondag terug aan de slag met de muurkaders. De wc begint nu definitief vorm te krijgen. Alleen nog even denken of we het waterreservoir van ons hangtoilet in onze technische schacht kunnen inbouwen zodat we hiermee geen extra beenruimte kwijt zijn. Dan nog wat OSB tegen de muren van de badkamer beneden… Verdorie, die muur lijkt scheef te staan. Correctie, die muur staat scheef. Dus, bovenaan alles maar weer losmaken (en dan ben je wel even aan’t vloeken dat je de kaders hebt vastgenageld en niet hebt vastgeschroefd), paar tussenlatjes eruit – want die waren dus ook op de verkeerde lengte gemaakt, en de hele kader rechtduwen en opnieuw vastmaken. Dit alles onder toch wel wat binnensmonds gevloek. Maar goed, nu dit (letterlijk) is rechtgezet kunnen we verder. De OSB vliegt tegen de muren en tegen de avond is er weer een ruimte afgebakend.

Up-Tempo

Wat een verrassing: afgelopen week kregen we al telefoon dat we een nieuw nagelpistool mochten gaan halen. Dat wil zeggen dat we dit weekend weer volop aan de slag konden om nog wat kaders recht te trekken. De goesting was er volop en werd dan ook doorgewerkt tot het begon te schemeren en we nauwelijks nog iets konden zien. Resultaat: 3 nieuwe kaders met aan 1 kant OSB.

Op zondag doen we met goede moed verder: er moet op de rest van de aansluitpunten tussen buiten- en binnenmuur nog riet en leem worden gezet, zodat de muren die hier op aansluiten verder afgewerkt kunnen worden. We hebben nog enkele zakken kant en klare leem staan, maar ondertussen is er ook een lading pure leem op onze grond toegekomen. Binnenkort dus eens testen wat de samenstelling is, zodat we de nodige zand ed kunnen voorzien om te mengen (leem krimpt, zand niet. Je hebt dus voldoende zand nodig om barsten te voorkomen.) De cementmolen wordt in gang gezet en we leggen ons weer toe op spelen met modder. Even zoeken naar de juiste consistentie en kliederen maar!

Ondertussen krijgen we nog wat bezoek over de vloer. Voor de kelder en de garage waren we nog op zoek naar deuren, en vorig weekend hebben we er op de kop kunnen tikken. Op zondagmiddag werden ze door hun vriendelijke eigenaars bij ons afgeleverd (wat een luxe!). Na een rondleiding en wat over en weer gepraat over de bouwervaringen (zij zijn ook DIY-bouwers), was het tijd om de handen weer uit de mouwen te steken, of beter gezegd onze hersenen warm te laten lopen, want we moesten toch even wat denk- en rekenwerk verrichten voor het toilet. Er zijn deze keer namelijk geen hoofdbalken om de muren tegenaan te bouwen: “Dus hier moet de muur zover uitkomen. En die hoek moet recht zijn, dus dan moet het zoveel centimeter vanaf die balk…” Enfin, je snapt het wel zeker?

Om af te sluiten nog 2 kaders bekleden met OSB en dan is het weer donker. Nog 5 nachtjes slapen en we kunnen weer verder doen.

De nagel op zijn kop

Toen we in de loop van vorige week ons nagelpistool gingen binnenbrengen, kregen we het onaangename nieuws dat we het ding 3 tot 6 weken kwijt zullen zijn. Hoe moet dat nu met de rest van onze binnenmuren?

Maar gelukkig was op vrijdag de eerste levering van OSB aangekomen voor de binnenmuren. We twijfelden dan ook niet lang, en zijn er meteen mee aan de slag gegaan om de muren die klaar zijn aan één kant al te bekleden. Zo heeft de keukenhoek zijn muren gekregen, de slaapkamer en badkamer beneden, en één muur boven.



En volgende week gaat dit verhaaltje verder. Als de temperatuur mee wil, kunnen we ook nog wat riet en leem voorzien op de aansluitpunten met de buitenmuren, en kunnen de laatste hoofdkaders daartegen worden gezet, zodat we de latten in de kaders kunnen zetten zodra het nagelpistool terug is van weggeweest.

Daarnaast begint ook in de tuin een nieuw seizoen, en is het tijd om onze fruitbomen hun jaarlijkse snoeibeurt te geven. De appelen en peren dan toch, de pruimen moeten nog even wachten, zo is ons geleerd. We zijn benieuwd hoe ze hun tweede winter hebben overleefd. Momenteel gaat het goed. In principe sterft 1 op 10 aangeplante bomen, en aangezien we 11 bomen hebben, zou er minimum 1 moeten uitvallen, maar tot nog toe blijven ze allemaal mooi overeind.

Geen vuurkracht

Dit weekend bouwden we lustig verder aan onze muren op de bovenverdieping: kaders zetten, blokjes vastschieten op de plaatsen waar de verticale latten komen, de verticale latten meten, zagen, passen en vastschieten, en dan de horizontale tussenstukjes ertussen vastschieten, om en om op verschillende hoogtes. Het is een ritueel dat we ondertussen al goed onder de knie hebben.

Op zondagochtend vlug een uitstapje om naar tweedehands rekken te kijken waarmee we onze kelder willen bevolken. Grote kelder en veel plannen leidt tot de nood aan veel rekken. En ze allemaal nieuw bij de DHZ-zaak aanschaffen schiet niet erg op. Dan maar op zoek naar bulk aan een prijsje. Enfin, binnenkort moeten we dus een verhuis regelen voor een 40-tal rekken.

Daarna terug naar de werf alwaar ons nagelpistool besloot verstek te laten gaan. Dus moesten we ons noodgedwongen beperken tot het zetten van de hoofdkaders, die wel steeds worden vastgevezen. De hoofdkaders nemen toch het meeste tijd in beslag, dus zou het volgend weekend eens zo snel moeten gaan (op voorwaarde dat we weer beschikken over een werkend machien)...