dinsdag 28 januari 2014

Weer in actie

Al eerder op de werf dan op de blog wegens een mankementje aan de computer. Maar hier zijn we weer.

Ondertussen heeft het hellend vlak zijn definitieve vorm gekregen. De antisliplaag ontbreekt nog, maar die doen we later wel een keertje.


En dan zijn we eindelijk terug begonnen aan het echte werk. De eerste prioriteit is het plafond leemklaar maken. De gaten waren al gevuld, de extra latten waren al vastgemaakt, er moet hier en daar enkel nog wat stro worden vlak geschoren, en op een aantal plaatsen (voornamelijk aan de randen) extra verstevigingslatten bevestigd worden, en dan kan het riet tegen de latten worden vastgeniet: zo vlak mogelijk, netjes tegen elkaar en tegen de muren aansluitend, geen overlappingen en geen bulten toegelaten. Dus de stellingen wordt in stelling gebracht, het luchtdrukpistool wordt weer bovengehaald, het riet wordt eerst provisoir vastgeniet en daarna verder opgespannen met metaaldraad. Er bestaat geen twijfel over dat dit het gewicht van de leem die er tegen komt wel zal kunnen houden.


We keken eigenlijk wat op tegen dit werkje, we verwachtten dat dit best wel eens ging kunnen tegenvallen, maar al bij al gaat het ons wel af. Zo lijkt het altijd te gaan, verwacht het ergste en dan valt het wel mee. (Hopelijk gaat dit ook op voor het plafond boven de vide, als we die straks onder handen gaan nemen, want dat lijkt me echt een ware nachtmerrie. Fingers crossed !) Toegegeven, we hebben een beetje moeten zoeken hoe we het best twee rietmatten op elkaar laten aansluiten. De breedte van een aantal ruimtes is 2 volledige rietmatten en een beetje. We waren begonnen met twee volledige rietmatten aan beide zijkanten vast te maken zodat het overschotje in het midden lag (zodat we niet vlak tegen een muur en in de hoeken moesten zitten prutsen). Dan monteerden we een derde rietmat die in de breedte op maat was gemaakt, en die mooi overlapt met de twee rietmatten, om dan in het midden van een lat beide matten tegelijk af te korten zodat ze mooi op elkaar zouden aansluiten, en we de uiteindes van de matten netjes op de lat konden vastmaken met metaaldraad, want zo heeft meester Mathias het ons gevraagd. Maar dat bleek simpeler gezegd dan gedaan, want dan eindig je met een stukje mat dat vastzit achter de andere mat, en dat moet je er dan weer zien achteruit te peuteren, want, zoals gezegd, overlappingen zijn uit den boze. Alles moet zo vlak mogelijk zijn.
Bij de volgende kamer probeerden we het dus op een andere manier: Eerst rietmat 1 vastmaken en afknippen in het midden van de laatste lat. Daar tegenaan rietmat 2 en deze ook weer afknippen in het midden van de laatste lat. Dan het stukje op maat ertegenaan. Dit is twee keer knippen ipv 4 keer, weinig of geen gepruts, dus zo gaan we het vanaf nu aanpakken.

zondag 5 januari 2014

Stil gezeten

Of toch niet helemaal. Toegegeven, we hebben het heel rustig aan gedaan de laatste weken. We waren (het) een beetje moe. Maar toch zijn er nog een paar dingen gebeurd die we van ons lijstje kunnen schrappen: de garage is opgeruimd: alle bigbags met stro die daar waren opgeslagen zijn naar de kelder verhuisd zodat er weer ruimte was om aan de muren te werken; die zijn nu geïsoleerd met hennep en dichtgemaakt met OSB, en onze Dini staat ondertussen op stal voor de winter. Daarnaast zijn we – na veel denk- en meetwerk - ook aan het hellend vlak naar de kelder begonnen. Tot een geval van buikgriep weer eens roet in het eten kwam gooien.

In ieder geval, voor het nieuwe jaar wensen we: een verhuizing, als het even kan, alstublieft.

Dus we gaan er weer voor: Zodra het hellend vlak op zijn plek staat, beginnen we met het rieten van het plafond, zodat we ook hier het stro weldra vaarwel kunnen zeggen. We houden van stro, maar het is na 2 jaar toch echt welletjes met al dat stof en dat gekriebel. Hopelijk is het dan in maart weer warm genoeg om verder te gaan met de transformatie van de stromuren naar leemmuren.

Onze grond

Onze grond