Fermacell: de afwerking

De binnenkant van de buitenmuren op de benedenverdieping zijn allemaal voorzien van hun tweede en definitieve leemlaag. En terwijl we dit werkje aan het afwerken waren, dachten we na over onze opties qua afwerking voor de fermacell binnenmuren. Standaard is dit: gaatjes vullen, schuren, en dit zo vaak herhalen als nodig om de muren vlak te krijgen, evt plamuren en nog maar eens schuren – al doet niet iedereen dit laatste, sommigen kiezen voor een goed dekkende primer in de plaats, wat perfect kan als je muren heel mooi glad gevuld en geschuurd zijn, maar daar kruipt veeeeel tijd in…

Maar we willen/moeten alles zelf eerst ervaren vooraleer we een gefundeerde beslissing kunnen nemen. Dus op één van onze fermacell-muren hebben we de gaatjes gevuld en een stukje geschuurd. Conclusie: er komt veel elbow grease en stof aan te pas. Niet het meest leuke werkje, met andere woorden.

Maar toen papa Leemniscaat de leemmachine kwam afleveren, plantte hij een ander ideetje in ons hoofd: wat als we de binnenmuren ook afwerken met leem? Op muren die we willen behangen is leem natuurlijk geen goede keuze, maar voor de andere muren… waarom niet? Dus een pot contact primer gaan halen (om een ruwe, hechtende ondergrond te krijgen), de leemspuit op onze mooie witte muren gericht, en daar gaan we: een dun laagje leem spuiten, glad strijken en sponzen. Klaar is kees. Het gladstrijken gaat natuurlijk een stuk gemakkelijker dan op de stromuren: die moet je nog recht trekken, terwijl de fermacell-muren al recht zijn. We moeten alleen nog de juiste tijdspanne vinden tussen lemen en sponzen; die is wat anders dan bij de stro-leemmuren. Maar al bij al, het werkje gaat vlot vooruit, zonder schuren en zonder stof (wel met modder, maar ach, dat zijn we ondertussen gewend).

En wat met de kosten? Leem kost natuurlijk niet heel veel (en we hebben wat op overschot van de levering voor de stromuren), enkel de contact primer is niet zo goedkoop. Een echte vergelijking met de fermacell-afwerking hebben we echter (nog) niet gemaakt. En bovendien, hoeveel is je tijdswinst je waard? Enfin, de bureau – onze testruimte waar we alle muren met leem hebben afgewerkt – is nu dus de eerste kamer waarvan al onze muren effectief klaar zijn (op een eventueel likje verf na).

en de volgende kamers...

Na de living worden de andere kamers 1 voor 1 onder handen genomen. De weergoden zijn ons goedgezind, en Nancy ook, dus het werk gaat vooruit. We krijgen het lemen stilaan terug in de vingers: de mengeling voldoende nat maken, en het tempo erin houden, en dan lukt het wonderwel.

We zijn heel tevreden met het resultaat: er zit leven in de lemen muren, warmte. Het geeft een goed gevoel...
Nog 1 muur in de bureau en muur in de berging, en dan hebben we de benedenverdieping helemaal gehad.

Livingmuur

Dit weekend heeft de muur in de woonkamer zijn afwerkingslaag gekregen. Eerst wat verstoppinkjes van de leemmachine oplossen, en dan gaan we van start. Door onze ervaring met de muur van het toilet hebben we de leemmengeling wat natter gemaakt, maar echt helpen deed het niet. De leemlaag werd heel snel te droog om nog te bewerken. M.a.w. kwestie van snel door te werken en niet teveel te kijken naar wat recht is en wat niet (of minder recht in ieder geval). Maar goed, met sponzen krijgen we gelukkig toch steeds een mooi resultaat. Onze livingmuur kan concurreren met de muur erboven die door de professionals is gedaan (al zeggen we het zelf).

En zo'n tweede laag maakt gevoelsmatig ook weer een hemelsbreed verschil. Wel, dit zijn laag 1 en laag 2... Zeg nu zelf.