Prachtig weekend, de lentekriebels zijn volop aanwezig. Om toch niet de hele tijd binnen te moeten werken, besluiten we om eerst onze boomgaard zijn jaarlijkse snoeibeurt te geven, terwijl we heerlijk genieten van het zonnetje.
Omdat het wat laat geworden is om nog aan een emmer tegellijm te beginnen, besluiten we om de H2O-platen in de badkamer te installeren. Dus we nemen de lijmspuit ter hand, zetten de plaat op zijn plaats en vijzen er een eerste Fermacell-vijs door… waarna de plaat gewoon terug los komt van de muur… De vijs blijft steken in de OSB-plaat, en de Fermacell-plaat heeft een gat, en aan de achterkant daarbovenop nog eens een grote krater waar een deel van de plaat is losgekomen. Mmm, dit is dus duidelijk niet de juiste manier van aanpak. Wat nu? De winkels zijn ondertussen natuurlijk dicht, dus kunnen we niet gaan kijken of er andere vijzen bestaan, specifiek voor deze plaat (en ondertussen hebben we het kunnen opzoeken: voor de H2O-plaat bestaan er inderdaad speciale vijzen). Dus volgend weekend poging 2.
Op zondag zetten we ons maar weer op onze knietjes om nog wat tegeltjes te leggen in de ene kamer, en om het gedeelte dat we hadden uitgebroken op te ruimen in de andere kamer. De tegellijm was ondertussen bikkelhard geworden, en de primer doet ook goed zijn werk, dus het was even zoeken naar een oplossing. Met de beitel kwam er soms wat chape mee los, dus dat is geen goed idee. Maar schuurpapier daarentegen doet wonderen, zowel op de chape als op de uitgebroken tegeltjes. Er kruipt behoorlijk wat tijd in, maar alles komt weer netjes voor mekaar.
